ഹിജാസ്സിനിനു കുളിര്‍ക്കാറ്റ്‌,
തലോടുകയാണ്‌.
കസ്തുരിക്കപ്പുറത്തെ സുഗന്ധം,
അനൂഭൂതി തീര്‍ക്കുകയാണ്‌.
പൂര്‍ണ്ണചന്ദ്രനേക്കാള്‍ പ്രകാശം,
മനതാരില്‍ വെളിചം,
പകരുകയാണ്‌.
ഓരോ മണല്‍തരികളും ,
നക്ഷത്രത്തേക്കാള്‍ തിളക്കം.
ഓരോ സ്പന്ദനവും,
എന്തോ,
ഒന്ന് വിളിചു പറയുന്നു.
പര്‍വ്വതനിരകള്‍ അല്‍ഭുതങ്ങള്‍,
ഒന്നു ഒന്നായി വിവരിക്കുന്നു.
ഇനിയും പറഞ്ഞു തീരാത്ത,
അവസാനിക്കാത്ത
വിശേഷങ്ങള്‍,
മനസ്സേ,നിന്‍ സനേഹം,
അവിടുത്തെ
രാജകുമാരനോടാന്നെങ്കില്‍നീയത്ര
ഭാഗ്യവാന്‍..
മനസ്സേ,
നീ മടങ്ങൂ മദീനയിലേക്ക്‌..
തലോടുകയാണ്‌.
കസ്തുരിക്കപ്പുറത്തെ സുഗന്ധം,
അനൂഭൂതി തീര്‍ക്കുകയാണ്‌.
പൂര്‍ണ്ണചന്ദ്രനേക്കാള്‍ പ്രകാശം,
മനതാരില്‍ വെളിചം,
പകരുകയാണ്‌.
ഓരോ മണല്‍തരികളും ,
നക്ഷത്രത്തേക്കാള്‍ തിളക്കം.
ഓരോ സ്പന്ദനവും,
എന്തോ,
ഒന്ന് വിളിചു പറയുന്നു.
പര്‍വ്വതനിരകള്‍ അല്‍ഭുതങ്ങള്‍,
ഒന്നു ഒന്നായി വിവരിക്കുന്നു.
ഇനിയും പറഞ്ഞു തീരാത്ത,
അവസാനിക്കാത്ത
വിശേഷങ്ങള്‍,
മനസ്സേ,നിന്‍ സനേഹം,
അവിടുത്തെ
രാജകുമാരനോടാന്നെങ്കില്‍നീയത്ര
ഭാഗ്യവാന്‍..
മനസ്സേ,
നീ മടങ്ങൂ മദീനയിലേക്ക്‌..
സുബൈര്‍കുരുവമ്പലം
March 17, 2008 at 9:44 PM
മനസ്സേ,
നീ മടങ്ങൂ മദീനയിലേക്ക്‌..
നല്ല ഭാവന..... ഇനിയും വരട്ടെ.... പുതുമയുള്ള കവിതകള്‍ ......
ആപുണ്ണ്യ ഭൂമി സന്ദശിക്കാന്‍ സര്‍ വ്വശക്തന്‍ തുണക്കട്ടേ...............
Unknown
March 20, 2008 at 1:03 PM
മദീന പുണ്യഭൂമിയാണു അങ്ങോട് മടങ്ങാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മനസ്സ് നന്മയുടെ പ്രതീകമാണു